Karaoke-testen

I bygde-Noreg er det som kjent populært med karaoke i heimane. Folk kjøper inn karaoke-program til fjernsynet, og syng i veg ved festlege høve. Men det landet som (ved sida av Japan) har mest karaoke, er jo Finland. Folk som av ulike grunnar buset seg i Finland, må alle opp til karaokemikrofonen og lire av seg nokre katteskrik. Når så utlendingar busett i Finland er i utlandet, må dei sjølvsagt oppsøkje karaokebar på den staden dei er. Slik var det òg i Groningen. Då konferansemiddagen var over, var det eitt ord som kom frå finlendingane: "karaoke". Javel, men kvar? Tja, ein kan no spørje seg føre. Og det gjorde ein. Det viste seg derimot at det ikkje fanst nokon karaokebar i Groningen. 100-vis av kafear og barar, men ingen karaokebar. Vel, vel, men ingenting så gale at det ikkje er godt for noko. For kva slags "høflegheitsstrategiar" er det folk vel når ein spør dei om noko som faktisk ikkje finst? Dette måtte sjølvsagt utnyttast i form av ein reaksjonstest. Fram med notatblokka, og spørje folk. Vårt vesle eksperiment, som tok eit par timar, involverte eit tjuetals personar på nokre gater i Groningen. Vi spurde: "Veit de kvar nærmaste karaokebar er?", og så noterte vi ned reaksjonane etterpå.

Der var tre hovudgrupper av reaksjonar:

1) Vise til stader der ein trur at det finst karaoke. Dette var typisk for respondentar som anten var for unge eller kjende seg for gamle til å ha full oversikt over utelivet. Dei viste til stader der dei gjekk ut frå at ein kunne finne karaoke ("i gata rundt hjørnet"). Vi vart òg vist til plassar der det før faktisk hadde vore karaokebar (men som no var nedlagt) eller der det av og til vart stelt i stand karaokebar i to-tida om natta.
2) Konstatere at det ikkje finst karaokebar i Groningen, og kome med orsakingar for det. Interessante orsakingar var: "vi er alle bønder her oppe i nord", "vi i nederland sit berre og drikk når vi er ute", "der var ein før, men no er den lagt ned". Gjennom slike svar gir respondentane seg sjølve, som del av eit kollektiv, ansvar for mangelen på karaoke-stader.
3) Gi katten. Denne reaksjonen var det berre ei gruppe med utanlandsk opphav som kom med.

Ikkje dei heilt store resultata av dette forsøket, men det viser i alle fall at fleirtalet ikkje berre vil konstatere at der er ein mangel, men òg vil prøve å hjelpe til eller reparere på mangelen ved å kome med orsakingar. Og det fortel ein del positivt om folk.