Mystisk sekk

For nokre dagar sidan stod det ein svart bossekk inntil hagegjerdet vårt. Noko så frekt. Eg flytte sekken utpå kanten av fortauet, slik at den som hadde lagt sekken frå seg, lett kunne hente han. Dagen etter stod sekken inntil gjerdet igjen. Som om det var vår bossekk. Sekken var full av klede; sikkert nokon som ikkje hadde fått plass i bossdunken sin, og valt den lette løysing. Men korleis skulle vi verte kvitt den sekken? Der var ikkje plass i vår dunk, i alle fall ikkje no i desse streiketider. Eg flytte sekken nok ein gong utpå fortauskanten. Gav meg ikkje så lett, nei. Så reiste vi vekk ein tur. Då vi kom tilbake dagen etter, såg eg fyrst ingen sekk. Men så, der var han; inne i hagen vår, på vår side av gjerdet. Eg let sekken liggje til utpå kvelden, til etter Poirot. Då gjekk eg ut, for å leggje sekken til sides i hagen vår. Medan eg gjorde det, tok eg ein liten kikk nedi sekken. Eit par damestøvletter, ei tynn kåpe, ein bluse – og ein parykk. Brått kom der ei uro og eit kaldt ubehag over meg. Her må det ha skjedd noko kriminelt. Eit ran? Eit mord? Eit partert lik i skogen opp mot Løvstakken? Og her var sekken med bevismaterialet! Eg la sekken med bevis frå meg under eit tre. Der vil han liggje til neste gong eg fer til ein gjenvinningsstasjon. Bevis vil då forsvinne, mysteriet vert ikkje oppklart. Men eg vert kvitt problemet.

Nynorsk = diskriminering?

Det såkalla Likestillingsombodet melder om at dyslektikarar får "fritak fra sidemålsundervisning" i allmennlærarutdanninga, og at ein har fått OK-signal om det frå Kunnskapsdepartementet.

Her er det mange prinsipielle spørsmål som reiser seg. Det viktigaste gjeld dei som skulen er til for å tene: elevane og kunnskap i skulen. Med ei fritaksordning i målformene vil ein altså få lærarar som ikkje kan lese og skrive nynorsk, og dei skal lære elevar å lese og skrive nynorsk – både som hovudmål (der nynorsken skal brukast i alle fag) og som sidemål. Dette vil i så fall gjere at skulen ikkje vert i stand til å oppfylle sine overordna målsetnader der kompetanse og kulturkunnskap knytt til nynorsken spelar ei rolle. Det vil òg vere i strid med dei overordna intensjonane om jamstelling mellom nynorsk og bokmål. Vi får altså ei ny diskrimering som gjeld fleire.

Elles merkar ein seg språkbruken. For det fyrste har ein aldri hatt "sidemål" i lærarutdanninga; ein har hatt krav om vurdering i skriftleg nynorsk og bokmål. Alt her er språkbruken tendensiøs. Dersom ein skal få fritak frå "sidemålsundervisning" går ein meir radikalt til verks enn det som gjeld vidaregåande skule, der visse grupper har fritak frå vurdering i skriftleg sidemål

Sjølv om Kunnskapsdepartmentet har sagt ja til velsigninga frå Likestillingsombodet, er det slik at departementet må lage ei forskrift, og den forskrifta må på høyring, så her er ingenting vedteke. Men haldningane er tydelegvis at nynorsk per definisjon er diskrimerande. Liknande haldningar finn vi i fleire andre samanhengar, t.d. i PPT-kontor i nynorskkommunar der den lokale logopeden avgjer at elevar med lese- og skrivevanskar i kommunen skal lære bokmål.

Ei lita oppdatering: Underteikna har eit innlegg om denne saka i Utdanningsnytt.

Ivar Aasen i russe-limousin

I alle fall driv russ i Ulsteinvik aktivistarbeid for nynorsken med å køyre rundt i ein limousin. På bilen har ein Aasen-sitat, og ein stoppar opp ved kjøpesenteret og ropar "Ut med dansknorsk, inn med norsk, Henrik Wergeland var ein torsk". Tydelegvis har ungdomen i Ulsteinvik lært noko i norsktimane. Eg synest dette lovar godt. NRK Møre og Romsdal har eit innslag om saka i samband med 125-årsjubileet for jamstellingsvedtaket i går.

Skal nordiskfaget avviklast?

- Problemet er at nordiskfaget har vorte avhistorisert og avnasjonalisert i tråd med den allmenne avideologiseringa av faget. Resultatet er at nordiskfaget er vorte mindre viktig.

Ja, det skriv eg sjølv i eit innlegg i På Høyden.