Finskkurs

I-målet

Eg har aldri forstått kvifor dei som lever og åndar for i-målet heile tida masar om ei stram nynorskrettskriving. Ta no berre dette med at Språkrådet no er ute og vil ha ny innstramming av nynorsken, samtidig som ein vil fjerne skiljet mellom hovudformer og sideformer. Resultatet seier seg sjølv: normerarane fjernar i-målet.

vestlandet

Sit i bussen, og bussen køyrer, gjennom regnet, med skoddetunge fjell på oppsida av vegen og fjorden på nedsida. Kjem etter kvart til ferjekaia på neset. Der går hovudpersonen ut av bussen, og fer med faste steg mot kaikiosken. Han veit at kiosken vart nedlagd for ti år sidan. Men ein kan no alltids sitje på venteromet i same bygget.

Tidlegare kunne ein kjøpe buljong i kiosken, få buljongen gjennom ei luke mellom venteromet og kiosken, og drikke buljongen på venteromet medan ein venta på at ferja skulle kome. Men no er kiosken nedlagd, berre venteromet att.

Det er ein halv time til ferja skal gå. Berre å opne døra til venteromet, setje seg til å vente der inne. Ned med dørhandtaket, men så bom. Døra let seg ikkje opne. Ho er låst! Det er ikkje mogleg å kome seg inn i venteromet.

Ute regnar det, og ein står der, som ein middels hovlandfigur, og innser at både kiosken og venteromet er stengde, og det einaste ein har å gjere, er å stå ute og vente.

Brunsniglar

Då vi flytta til huset, var eg ofte ute om kveldane og plukkar brunsniglar frå hagen. Eg hadde ein nulltoleransepolitikk. Brunsniglane skulle utryddast. Opp i ei bytte med litt vatn og mykje salt. Så kreperte dei med ein gong. Men no har eg vorte slappare. Er sjeldan ute og plukkar brunsniglar no. Har liksom mist interessa.