Stressless

Den som ikkje fekk med seg innslaget om "Stressless" i Språkteigen på måndag, kan høyre reprisen på sundag, eller lytte her. Det er ingen tvil om at Stressless er den beste stolen å sitje i, sjølv om miljøet rundt kona til Stoltenberg synest den er harry. Diverre er den betre halvdelen på heimefronten òg fisefin i høve Stressless, så det er grunnen til at min Stressless Royal er i kjellaren, og at eg må sitje dårleg i sofaen. Interessant då å lese kva Jan Kjærstad seier om nettopp Stressless Royal.

Til kamp mot sjølvironien

Det er sjølvsagt morosamt med nazi-parodien på Noregs Mållag som vi kan sjå i NRK-programmet Ut i vår hage. Og sjølvsagt kan ikkje Noregs Mållag seie noko anna til "Dagbladet" i dag enn at "alle på kontoret skoggerlo" og at ein tek det på ein sporty måte. På same tid slår det ein at det mest radikale ein kan vere i dag, er å vere sint og fornærma. Er ein sint og fornærma, er ein ille ute. Sjølvsagt er denne undertrykkinga av sinnet og denne sjølvironitvangen delar av den symbolske valden åt bokmålsveldet.

No er i og for seg dømet med "Ut i vår hage" ikkje det beste dømet, det var faktisk litt artig. Men ein stad må ein byrje, skal ein kjempe imot sjølvironien. Det er gale nok med gladkristne, om vi ikkje skal ha gladmålfolk overalt òg.

Nynorskforfattarar med sidemålsbakgrunn

"Det er likevel utenkelig, tror jeg, at ny fremragende litteratur på nynorsk kan skapes av andre enn dem som har nynorsk som sitt hovedmål." Dette skriv den gamle nynorskmotstandaren Kristin Clemet i Riksmålsforbundet si avis, Ordet. Eg har ikkje noka oversikt over korleis mange nynorskforfattarar som ikkje hadde nynorsk som hovudmål på skulen, men det gjeld i alle fall t.d. Frode Grytten og Sigmund Løvåsen. Ei flittig sjel burde nok ta på seg å lage ei oversikt over nynorskforfattarar med sidemålsbakgrunn.